Po drugiej stronie rzeki Liwiec, już na terenie historycznego Podlasia znajduje się równie atrakcyjne pod względem turystycznym miasto Węgrów. Odległość pomiędzy tymi dwoma osadami jest niewielka i zwiedzanie obu miejscowości można przeprowadzić nawet jednego dnia. Miasto Węgrów rozwinęło się z osady targowej założonej na ważnym szlaku handlowym. Jedne z pierwszy wzmianek pisanych pojawiają się w 1414 r. przy okazji fundacji kościoła i założenia tu parafii katolickiej. W 1441 r. książę mazowiecki Bolesław IV nadaje tej wsi prawa miejskie. W XVI w. miasteczko staje się ważnym ośrodkiem reformacji.
Działali tu prężnie Arianie i to tu na protestanckiej uczelni wykładał ich wybitny przywódca duchowy i ideologiczny Marcin Krowicki. W mieście znajdowała się orócz szkoły również drukarnia, gdzie składano dzieła m.in. Piotra z Goniądza, jednego z najbardziej chyba radykalnych działaczy arianizmu polskiego. Innowiercy znajdowali możnych protektorów w osobach właścicieli dóbr Kiszków, potem Radziwiłłów. Poza ariańskim istaniały tu także zbory kalwiński i luterański. Okres ich światności skończył się zaraz po objęciu w 1664 r. miasta przez wyznających katolicyzm Krasińskich, którzy sprowadzili do Węgrowa zakony w celu nawracania miejscowych odstępców religijnych.
W Węgrowie rozegrała się słynna bitwa powstania styczniowego stoczona na przełomie stycznia i lutego 1863 r. Tu w kotle Rosjanie zamknęli armię powstańczą liczącą kilka tysięcy ludzi. Pomimo dotkliwych strat powstańcom udało się opuścić w zwartym szyku węgrowski obóz.